“Param yok.” dediğimde “Cep telefonunu sat.” yerine “Porsche’ni sat.” cümlesi beni daha çok utandırır. “Ya, canım ülkemde bana neler vadediliyor da ben yakınıyorum! Satarım Porsche’mi geçinirim kaç ay sürecek ise.” derim. Göz dikilen altı üstü bir cep telefonu ama!
Komik değil mi, bir sitem edince “Cep telefonunu çıkar bakayım!” denmesi? Neden kimsenin aklına örneğin “T.C. numaranı ver bakayım! Neyin var gelmiyor mu?” sorusu gelmiyor. Sonuçta kişiye kayıtlı ev, araba ne var ise çıkar. Neden bu soru gelmez akıllarına biliyor musunuz? Onların da aklına gelmiyor bir şey sahibi olabileceğiniz çünkü başka büyük hayalimiz yok
NEDEN CEP TELEFONLARIMIZ LÜKS?
Bir araba, bir motosiklet ya da yaşamı kolaylaştıran başka bir eşya için kaç yıl çalışmak gerektiğini biz bile bilmiyoruz. Çok çalışıp alacağımız tek şey bir cep telefonu. İşte bu yüzden lüks! İsviçre sokaklarında gezseniz 18 yaşında gençlerin altında Porsche var. Yunan sokaklarında gezseniz on gençten dokuzunun motoru var. “Almanya’da yürüyen insan yok.” desek yeri. Türlerce ulaşım aracı. Bu insanlar zevkine göre ister pahalı bir telefon isterse normal bir telefon sahibi oluyor. Onları istem dışı biçimde psikolojik olarak iten bir durum yok. Türkiye’deki gençler de biliyor eski bir telefonun WhatsApp’ı ile yeni bir cep telefonun WhatsApp’ının aynı olduğunu hatta iki WhatsApp’n da Mark Zuckerberg’e ait olduğunu.
AVRUPANIN PORSCHE, TÜRKİYE’NİN TELEFON HAYALİ
İnsan yapısında var hayal kurmak. Hayaller insanı öne götürür. Her insan, bir şeyler için uğraştığı sürece mutlulukla devam eder hayata. Bir gencin bir araba hayali, bir genç kızın tatil hayali olması kadar normal ve hoş bir şey yoktur. Bunları gerçekleştiremeyen biri, hiç olmazsa bir şeyin en iyisini alabileceğini düşünür ve rahatlar. Bu da son model bir telefondur. Onu da alamasa artık o kişinin vay hâline! Başka lüks bir şeyi asla alamayacağını bildiği için kişi en iyi cep telefonunu alır. “Bari o iyi olsun.” der. Haklı da. Sonuna kadar haklı.
Yeni yılın ikinci haftasındayız. Bu sene bu tür sorular gelmesin artık. Kimsenin, aslında minicik ama kendine göre en büyük hayal ve hevesinden ellerimizi, gözlerimizi çekelim. Son model telefonunu satsan sanki ömrünce lüks yaşayacaksın. Bir iskender Erzurum’da olmuş 50 lira. Bunu, eti yenilen hayvan duysa bir yeri ile güler. “Vay be ne değerliyim!” der. Zaten hayvana verdiğimiz değer de bu kadar.
NE YAPILABİLİR?
Öncelikle en iyi cep telefonu sahibi olmak ayıp değildir. Rahatlıkla, gururla çıkarılıp gösterilebilir. Ayıp olan, gösterilebilecek başka şey olmayışıdır.
Türkiye’de tatil yerlerinin sadece yabancılara değil, bizler için de olduğunu bilelim. Sadece yerli malı değil, yerli insanların da değerli olduğunu hatırlayalım. Tatil hayallerinden vazgeçmeyelim. Vazgeçmediğimiz sürece şansımız var. Hayat anlamsız değil ama bir sütten sadece bir çeşit peynir olduğunu görür ve buna alışırsanız anlamsız görünür. Bir sütten çeşit çeşit peynir çıkar. Sadece bir çeşit size sunuluyorsa “Diğer çeşitler neden sunulmuyor?” diye sorgulayın! Yerli malı yerli insanına da sunulmalı, sadece dış ülkelere değil. Üretin! Çevrenizde fasulye mi ekilebiliyor? Ekin! Sadece çevrenize satsanız da yeterli. Kripto para başında beklemekten, umut etmekten daha iyidir. Türkiye’deki arkadaşlıklar çok güzel. Bunu fırsata çevirin, bir araya gelin, proje yapın! “Şu tarlaya birlikte bir şey ekelim.” deyin. Birisinin aklına bir şey gelirse onu takip edecek kaç arkadaş çıkar. Türkiye insanı pek düşünmeyi sevmez, çabuk yorulur ama fikir veren olursa da sonuna kadar arkasında durur. Bundan yararlanın! “Evet.” demesi kolay ama düşünülmesi ve yapılması da kolay. Birilerinin sizi düşünmesini de beklemeyin! Kimsenin aklında yoksunuz. Siz de kendinizi düşünmekten vazgeçerseniz tek bir peynirin tadı ile hatırlarsınız bu dünyayı. Bu yazıyı arkadaşlarınıza anlatın! Beni takip etmeleri için değil, unuttukları şeyleri hatırlatmak için. Ben sonuçta sizlerin arasında doğan, büyüyen, unutmayan ve her şeyin en iyisine layık olduğunuzu bilen biriyim.
