Edward N.Lorenz ‘ Amazon ormanlarında kanat çırpan bir Kelebek, ABD`de fırtına kopmasına, dünyanın yarısını dolaşabilecek bir kasırgaya neden olabilir ‘ der
Ebetteki bir Kelebeğin kanadının çırpmasıyla oluşan dalgaların gücünün Determinist ya da fizik matematiksel sonuçlarından çok, bir kelebeğin kanadının insanda uyandırdığı dalga, kendisini “Tek bir şey değişir ,her şey değişir“ sözünde ifade bulan o dalgaların beynimizdeki korku duvarına çarpması ya da tereddüt tünelini parçalamasıyla kendini gösterir.
Korkunun doğuştan gelen bir duygular zinciri olmakla beraber, insanın yaratıcı zekâsını ve kendine güvenini de yok eden bir esaret hali olduğunu kabul etsek de, bu felç edici hastalığın koca toplumları, insan toplulukları ele geçirmesini ve bir Kelebek Fırtınasının yüzümüze çarpmasında ifadesini bulan bir toplumsal psikozun cesur bir momentini yakalayabilmek durumuna ne ad verilir bilmiyorum.
Thomas Hobbes annesinin kendisini dünyaya ikiz getirdiğini söyler. Kendisi ve korkusu…
‘Cesur insanlar korkularından korkmaz, aksine onları idare edebileceğini, yönlendirebileceğini bilen cesur insanlardır ‘der Aristo.
Ve insan ilk zaferini kendi korkularını yenerek elde eder.
Bir insanın yüreğinde esen Kelebek Fırtınasının dalgaları koca fırtınalara nasıl sebep olabilir, nelere yol açabileceğini bilmek için ne Robespier olmak lazım, Ne Danton, ne de Jan Darc.
Gerçek olan ise sessiz kalındıkça büyüyen korkunun bir Kubbe gibi Atlas’ın sırtından inmeyeceğidir.
Titanların Tiranlara karşı yenilgisi korku kubbesini toplumların sırtına bir yük gibi konulmasını kabullenmek daha kötü toplumsal travmalara neden olabileceği de bir gerçek olarak Kelebek Fırtınasının önünde bekleyeduracaktır.
Ayrımcılık,bölücülük,ayrıştırıcılık,ötekilestiricilik,kayırmacılık,ayartmacılık ,faydacılık, ikiyüzlülük hali toplumda yer ettikçe insan karakteri silikleşip, beyninin bütün fonksiyonları sadece yaşam içgüdüsüne dönüşen bir omurgalıya dönüşecektir.
Düşünemeyen canlı topluluklarından oluşan bir toplumda hangi insani davranış ve dayanışma durumu hasıl olur bilmiyorum. Hangi kültürel yaşam biçimi hasıl olur bilmiyorum.
Hangi sevgiyle örülmüş bir aile ortamı, aşk ortamı sevgi ortamı olur bilmiyorum.
Bilmedikçe de korkuyorum.
Korktukça da içimde fırtınalar kopuyor.
Yine korkuyorum.
