Bir gün evin avlusunda oynuyorduk. Ortanca kardeşim, ağaç gövdesinin en kalın yerinden kesilmiş kocaman kütüğün üzerine saplanmış olan uzun saplı baltayı aldı. Gücünün yetebileceği küçük çaplı çalı, odun ve fındık ocaklarının dipleri temizlenirken arasından kesilip çıkartılan, sobada yakılır diye birikmiş dalları kesmeye başladı. Gülerek, koşarak, arada bir düşüp kalkarak çocuk seslerinin mutluluğunun son safhasına gelişini simgelercesine kahkahalarımız, bağırmalarımız, ucuna uzun ip bağlanmış ve rüzgâra karşı semaya salınmış uçurtmalar misali göğe çıkıyordu.
Hepimizin elinde bir parça ekmek, içine tadımlık sıkıştırılmış peynir ya da zeytin vardı.
KABUK BAĞLAYAN YARALAR
Koşarken illaki düşer, bir yerlerimizi yaralar, acısıyla ağlayarak anamın dizi dibine koşardık. Bizi okşasın, yaralarımızı sarsın diye. Nitekim de öyle olurdu.
Sevgiyle kucaklar, eski elbise bezlerini yırtar, yaralarımıza kolonya döker, dezenfekte eder ve o çaputlarla bağlardı.
Ne güzel günlerdi, sevginin el değmemiş saf halini yaşadığımız o günler!
KORKMA, GEÇER
Birimize bir şey olunca hepimiz acısını hisseder ağlardık ya da mutluluktan hep beraber gülerdik.
Birden oğlan kardeşim sessizce kütüğün etrafında dönerek yerde bir şey aramaya başladı, şaşkınlıkla bakakaldım, hiç sesi çıkmıyordu ama her yer kandı.
Koştum, kardeşime ne aradığını sordum, “Abla parmağım düştü, onu arıyorum.” dedi,
İçim birden tuhaf bir acıyla kaplandı. Kestiği parmağın ucu kopmuş ama o, hissetmiyordu, sadece parmağının kopan kısmına odaklanmıştı.
Buldu da. O anda acıyı hissedip bağırmaya başladı. Kardeşimin acısının azalması için oyun yaparcasına ona sarılıp “Hadi, Hacı amcaya koşalım, hemen yerine diksin, geçecek, korkma, ben yanındayım!” dedim. Hacı Amca, Allah rahmet eylesin, köyümüzün doktoruydu.
Kardeşlik, acıyı, mutluluğu paylaşmaktır, birinin hissettiğini diğerlerinin hissedebilmesidir.
Kardeşlik, öyle “Kafam kızdı, işime gelmeyen bir şeyler var.” diye sırtını dönmekle değil, sarıp sarmalamakla güçlenir.
Kardeş candır, kapı hep açık kalmalıdır. Belki bir gün senin yaranı da o küçük parmaklar saracaktır
