Ben sana hiç git demedim ki
Sen gelmeyi beceremedin.
Gelmeden gider mi insan?
Sen onu bile bilemedin.
Bak, ben ne biliyorum;
Ben soğan ektiğimde
Nane çıkmıyor.
Gübre verip beslemezsem
Tahıl vermiyor.
Kuru toprak bile bunu biliyor.
Sen ne gelmeyi ne gitmeyi biliyorsun.
Sahi sen ne biliyorsun!
Ben Karadeniz.
Hırçın ve asi,
Bazen durgun,
Çarşaf misali.
Ama biliyorum,
Ne zaman esip gürlemem,
Ne zaman serpilmem gerektiğini.
Hadi gelmeden git!
Git ki
Gelir diye umut edeyim.
Karanlıkta yol görülmez,
Sokak lambaları
Sönmeden git.
Sahi sen ne biliyorsun!
Bilmiyorsun,
Sen gidemezsin ki
Sen daha gelmeyi beceremiyorsun.