Bir gün uzun, sonsuz bir yolculuğa çıkacaksın. İnsanın tek bildiği gerçeğin adıdır ölüm ve her faninin tadacağı.
Biliyorsun değil mi bunu?
Peki, bildiğin hâlde neden geçmişin karanlığında ve geleceğin bilinmezliğinde eziyorsun ruhunu? Şimdiye bakıp neden Yaradan’dan gelen sevgiyle bakmıyorsun hayata? Neden iyilik, güzellik zahmetsizken zahmete girip de zorla kötü olmayı seçiyorsun?
Bir yerde okumuştum. Adam her sabah yürüyüş sonrası mahallesindeki gazete bayisine uğrayıp tebessümle “Günaydın!” diyerek günlük gazete alıyormuş. Gazete bayisinde çalışan bey ise yüzüne bakmadan, gazeteyi uzatıp veriyormuş. Adam yine nezaketle teşekkür edip, gazetesini alıp yoluna devam ediyormuş. İstisnasız her gün bu olay yaşanıyormuş. Bir gün adamın yürüyüş arkadaşı “Kaç gündür dikkat ediyorum, sen bıkmadan ‘Günaydın!’ dedin. Adam da bıkmadan surat asarak cevap vermedi.” demiş. Adam yine gülerek “Farkındayım, ben her sabah güne başlarken mutluluğu seçiyorum hepsi bu.” demiş.
HAYAT SEÇİMLERİMİZLE ŞEKİLLENİR
Hayat seçimlerimizle şekillenir. Güne iki seçenek ile başlıyoruz; mutlu ya da mutsuz.
Seçiminin şu geçici dünyada iyilikten, güzellikten, mutluluktan yana olmasını isterim.
Bir rivayet vardır hadis kaynaklarına göre: “Hiç ölmeyecekmiş gibi dünya için, yarın ölecekmiş gibi ahiret için çalış.”
Yolumuzun bu doğrultuda olmasını umarım! Tıpkı tanımadan da yüreğime dokunan sitemizin yazarlarından Sibel Bozkurt gibi. İyilikleriyle her daim dualarımda olacak.
Rahmetiniz bol olsun Sibel Hanım!
