Bendeniz normalde televizyon seyrederek zaman geçirmek yerine, kitap okumak yada sosyal faaliyetler içeren bir etkenlikte olmayı tercih ederim. Bu ele alacağım konu bu günün gerçekleri, elbette evvel zamandan bu güne böyle durumlar olmuştur. Bu devirde rezilliğin adı modernlik açık sözlülük oldu. Ne hikmetse bu aralar haberleri seyretmek için açtığım televizyonda, yada gezindiğim sosyal medya platformlarında, aldatmak ve bu konuya bağlı olarak cereyan eden, psikolojik baskılar, kavgalar ve ölümler o kadar çok gündemde ki, hemde akıllara durgunluk verecek derecede. Kadın sevgilisiyle oturuyor o anda adama tanıdık bir kadından telefon geliyor, konuşma esnasında yalnız olduğunu zannettiği adama bu evli kadın, senin sesini duyunca karnımda kelebekler uçuşuyor diyor. Evli olup başka eşlerle çekinmeden yaşamaktan tutunda, günahsız dünyaya soy isimsiz getirilen çocuklara varana dek neler neler.
İnsan olmanın özelliklerinden birisi muhakkakki hata yapmaktır! Ama oradan da ders çıkarabilmek ve tekrarlamamak bir erdemliktir.
Saygı ve sevgi bittiyse, iki tarafında haklarını koruyarak ayrılmak mümkünken, hatta
çıkar için yada her ne için ise birlikte olup, eşlerinin gözünün içine baka baka hayat arkadaşlarını incite incite af dileyip aynı şeyleri tekrarlayan canım dediğinin canını yaktığını ne zaman anlayacak acaba.?
O kadar tuhaf olaylara şahit oluyoruz ki şu aralar, kadının kadına yaptığı hadsizlikten tutunda erkeğin erkeğe verdiği gurursuzluk duygusuna varana kadar.
Bir kadın evli olduğunu bildiği bir erkekle beraber yaşayabiliyor. Sevgilisinin eşi izine gidiyor o kocasının yanına evinebgirebiliyor. Sonra kendince haklı bir ortam yaratmaya çalışıp eş durumundaki kadına 'o benim' diyerek psikolojik baskı uyguluyor. Toplumun karşısında benim suçum yok deyip mağdurmuş gibi anlayış bekliyor. Bazıları eşiyle aynı hayatı paylaşıyor, aynı anda başka evli kadınlara mesajlar atmaktan çekinmiyor 'o adam' veya 'o kadın'. Bu nasıl bir anlayış, örf ve adetlerimizi unutup değer yargılarımızı bu kadar ayaklar altına ne zaman alır olduk? Neyin anlayışı, neyin modernliği bu?
Çağ atlamışmı oluyoruz?
Beraberlikte ayrılıkta AŞK gibi iki kişiliktir. İstemeyen cesurca diğer tarafı rencide etmeden, yolunu ayırabilir.
Kimisi maddiyat yüzünden, elindekileri kaybetmek istemiyor, kimisi de gurursuzluğu tercih ediyor.
SAYGI HAK EDENE GÖSTERİLİR
Etrafımda duyduğum gördüğüm o kadar çok çarpık ilişkiler varki.! İnsan insana böyle yapmamalı dedirten şok edici yaşamlar.
Adam var, eşinin başka erkekle olduğunu biliyor geri kabul ediyor. Kadın var, seviyorum diye kuma damgasını yiyor uğruna yıllarını eve karısının yanına giden adama harcıyor. Kadın var, seviyorum diye parasını malını bölüşüyor gelecek hayalleri kuruyor. Kadın var bana 'yaşlı görünüyorsun' dedi diye o adam için gidip bıçak altına yatıyor. Sahi noldu bu insanlarımıza!
Biz yüzündeki kırışığıyla sevdiğimize değer vermeyimi beceremiyoruz acaba! Yoksa özgüven yoksulumuyuz?
Kim kime neyi ispat etmeye çalışıyor anlamak gerçekten güç.
SEN DEĞERLİSİN
"Sen kendini olduğun gibi seversen, gülüşüne kurban olurlar korkma! gül" Ve kendini SEV. Yanında yürümek isteyene hiç bir yol zor gelmez. İstemeyeni bırak, gururunu çiğnetme. Eğer yaptığın şeyin kendine yapılmasını istemiyorsan, aynı şeyleri karşındakine yapma. Adaletli olmaktan vazgeçme.
OSHO şöyle demiş; "Sevgi bir sağlık belirtisidir,
Nefret ise hastalık durumudur"
