Bügünlerde, mitolojinin ilk söylencelerinin yazılı olduğu tarihte kaydı olan Kazdağları’nın Güney eteklerinde ile Edremit körfezinin Kuzey kıyılarında kendimce dinlenmeye çalışıyorum. Dinlenirken de bir yandan da düşünmekten kendimi alamıyorum. Biliyormusunuz, bugünlerde ülkemizin yüzlerce yerinde siyanürle altın arayan şirketlerden biri de Kazdağları’nda bulunuyorlar. Ne mi yapıyorlar, tabiki de altın aramakta ve siyanürlü havuzlarda da altınları ayrıştırmaktalar.
Biz biliyoruz ki; bu altın maddelerin pek çoğunu Kanadalı şirketler ile onlarla birlik olan yerli işbirlikçilerimiz işletmekteler. Ne kadar farkındayız bilemiyorum ama vatan topraklarımızı zehirlemekteler.
Oysa ki, Kanada’da Doğayı Koruma Yasalarına göre park içinde yürürken bir dalı kıran vatandaşımıza yemek yemek için oturduğu restorantta, Kanadalı polisler tarafından cazai işlemi uygulanmış. Üstüne bir de hatırı sayılır miktarda para cezası ödemiş olduğunu pek çoğumuz yazılı ve sosyal medyada okumuşuzdur.
ASLINDA UYGULANSA YASA VE UYGULAMASI NE GÜZEL DİMİ
Aslında keşke böyle yasaklar ve yasalar bizim ülkemizde de geçerli olsa. Biraz geçmişe doğru gidersek, 24 Mart 1926 tarihinde kabul edilen Petrol Kanunu ile Türkiye Cumhuriyeti sınırları içinde bütün petrol ve petrol bileşiklerinin tâbi olduğu madenlerin aranması ve işletilmesi hakkı ilgili hükümete verilmiştir. Peki günümüzde ne olmuştur, köylerimizin sınırları içindeki maden aramaları ve yabancı şirketlere kolaylıklar tanınması, ATATÜRK’ün 1926 yılında Petrol Kanunu’ndan başlayarak 1935 yılına kadar değişik maden türleri ile ilgili çıkardığı maden arama yasaları, 2004 yılındaki AKP iktidarında bir gece sabaha karşı baypas edildikten sonra furya halinde başlamış olup, bügüne kadar topraklarımız yabancı şirketler tarafından delik deşik edilmiş halende edilmeye devam ediyordur.
Peki, bu tür altın aramalarında, Türkiye’nin ortaklığı ve payı nedir? Öyle ya, bir yetkili tarafından açıklansa da, biz de doğruyu öğrensek daha güzel olmaz mı. Olur tabiki.
Aklıma Münih Teknik Ünivetsite öğretim üyelerinden Prof. Dr. Friedhelm KORTE’nin, Bergama Ovacık’taki Altın madenine tepki gösteren köylülere destek vermek için Ekim 1999’da Antalya’da yabancı medya kuruluşlarının da katıldığı basın açıklaması geldi. Bizde üşenmedik Burhaniye'den kalktık arkadaşım, kardeşim Levent Tezgel ile kalkıp, konferansa katıldık.
Hiç unutmam, Prof. Dr. Friedhelm KORTE, açıklamasının bir yerinde beyinlerimize kazınan şu cümleleri de söylemişti:
"Bu altın arayanlar gelip Münih’teki evimin bahçesinde de altın arasınlar. Bergama’da buldukları gibi, bir ton toprakta bulacakları sadece beş gram altın olacaktır. Bunca doğa katliamı bu kadar altın için değer mi?”
AH DOSTLARIM!
Bugünlerde havasını soluduğum, Kazdağları dünyanın hem en önemli oksijen deposudur! Hem en önemli doğa harikalarından biridir. Hatta Kazdağlarının etekleri dünyanın en nadir endemik bitki türlerinin yetiştiği yer olarak bilinir. Bunca güzel doğa harikası olan bir yeri sahiplenmemeyi, Kazdağları’ndaki doğa katliamına sessiz kalmayı içime sindiremiyorum.
SADECE BEN DEĞİL HERKES TEPKİ VERMELİ
Kazdağları’nın Kuzey ve Güney eteklerinde, bu güzel havayı soluyan herkesin, Kazdağları’nındaki altın aramalarına ve doğanın tahrip edilmesine tepki vermelidir. Hatta bir insanın burada yaşamasına gerek duymadan 'orada bir Kazdağları var ve orası insanlık için faydalı bir yerdir' düşüncesiyle katliama haykırmalıdır.
Lütfen sevgili okurlarım; Bu güzel Doğamızı da evlatlarımızı ve de kendimizi sever gibi sevelim ve koruyalım. Bu duygu, düşünce ve dileklerimle, esen ve sevgi dolu kalınız.
