1 Mayıs, bütün dünyada işçilerin, emek verenlerin birlik olma, haksızlıklarla mücadele etme, farkında olma ve dayanışma günüdür. 1 Mayıs, dünya üzerinde birçok ülkede resmî tatil olarak kabul edilmiştir.
Avustralya’nın Melbourne şehrinde, 1 Mayıs 1856 yılında, inşaat işçileri günde 12 saat, haftada altı gün ağır çalışma koşullarını değiştirmek için grev yapar.
Amerika İşçi Sendikaları Federasyonu eşliğinde, günde sekiz saat ve haftada beş iş günü istemiyle Melbourne Üniversitesi’nden Parlamento binasına binlerce işçi omuz omuza yürür.
O gün Şikago’da yapılan gösteride yarım milyon işçi, Luizvil’de 6 binden fazla işçi sokaklarda yürür.
O güne kadar Luizvil şehrindeki Ulusal Park’a siyahilerin girişi yasaktır.
Utanç verici bu ayrımcılığa ve uygulamaya dur demek için tüm işçiler, arasında insan ve cinsiyet ayrımı yapmadan omuz omuza hep birlikte Ulusal Park’a yürür.
Basında çıkan haberlerde bu güzel eylem, “Ön yargı duvarı yıkıldı.” diye yorumlanmıştır.
O günden sonra 1 Mayıslarda tüm işçiler, aralarında insan, cinsiyet ayrımı yapmadan kadın ve erkek el ele, omuz omuza haklı mücadelesini birlikte sürdürüyor.
1889 yılında ise Fransız bir işçi temsilcisinin önerisi ve binlerce işçinin bu öneriyi desteklemesiyle 1 Mayıs bütün dünyada işçilerin birlik ve dayanışma günü olarak kabul edildi
1 MAYIS ÇİÇEKLERİYDİ KADIN İŞÇİLER
1 Mayıs Çiçekleriydi Kadın İşçiler isimli şiirimi sizinle paylaşmak istiyorum:
Yağmurlarda ıslanıp
Topraktan beslendik biz
Yeniden yeşerdik dalımızda
Ellerimizde mayıs çiçekleri var
Alnımızda emeğin acı izleri
Kirlenmedik biz
Başımız dik taşıdık binlerce işçiyi geleceğe
Örnek olduk biz
Kirlenmedi ekmeğimiz, aşımız
Kara yüzlüydü 1 Mayıs
Biz kadın işçilerdik
Yapayalnızdık evde, sokakta, fabrikada
Bugün 1 Mayıs
Başımızda dünyanın en renkli çiçek çemberini taşıyoruz biz
Yeniden tertemiz bir dünya için
Eşit ekmek için
Emeğe saygı için
Umudu yitirmeden
Yürüyoruz güzel yarınlara
Gül yüzlü olsun diye baharlar
Ellerimizde 1 Mayıs çiçekleri güzel günlere yürüyoruz biz
